یکی از سرگرمی های من در مواقع بیکاری سرماخوردن است و فکر می کنم در یک سال ِ اخیر، شور ِ سرماخوردگی های بی موقع و بی دلیل را درآورده ام. درستش این است که آدم سالی یک بار یک سرماخوردگی ِ درست حسابی ِ پدرومادر دار بگیرد، چندتا آمپول بزند و یک هفته فقط بخوابد. سرماخوردگی های پی در پی و نصفه نیمه فایده ندارد. سرماخوردگی های معمولی مثل دروغ های کوچک می ماند که خیلی خطرناک است و تکلیف آدم را مشخص نمی کند. من فکر می کنم آدم هیچ وقت نباید برود سمت ِ دروغ های کوچک و کم اهمیت و اصلا نباید با آدم هایی که دروغ های خیلی کوچک می گویند رفاقت کرد. دروغ باید جوری باشد که دروغ بودنش معلوم شود و کاری کند که بقیه بفهمند با یک آدم ِ دروغگو طرفند و حالشان بهم بخورد و به قطع رابطه فکر کنند. اما دروغ های کوچک مثل سریال های مهران مدیری هیچ وقت تمام نمی شوند و همه اش دنباله دار می شوند، بدون اینکه کسی حواسش بهشان باشد، آرام آرام وارد زندگی می شوند و پدر ِ آدم را در می آورند.
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت